Lupine zijn wolfachtige beestlingen die in kleine roedels een zwervend bestaan leiden. Een eigen land hebben ze niet; in plaats daarvan houden ze zich op in ruige, dunbevolkte bergen en wouden over heel Auros. De meeste lupine komen voor in het grensgebied tussen de Runebergen en Het Groene Land. Hun aantallen zijn echter niet groot, ook omdat sommige groenhuiden actief jacht op ze maken.
Bestuur
Lupine zijn heel familiair. Een roedel bestaat grotendeels uit familieleden en wordt geleid door het alfakoppel, de sterkste vrouwelijke en mannelijke lupine uit de groep. Wel vindt er uitwisseling plaats met andere roedels om zo de roedel sterk te houden. De roedel beschermt de zwakkeren en respecteert hun ouderen. Soms verlaten jongeren de groep om zelf een nieuwe roedel te starten.
Cultuur
Een roedel leeft meestal in de bossen of in de bergen. Ze slaan daar kamp op en blijven zolang als het veilig is. Een roedel is ook altijd waakzaam; er is altijd iemand wakker als de rest slaapt. In het gebied rondom het kamp wordt wacht gehouden. Wanneer de plek niet meer veilig is, vertrekken ze naar een nieuwe plek. De lupine hebben daarom ook geen vaste steden of dorpen. Buitenstaanders zullen op deze manier bijna nooit een lupine tegen komen, tenzij de lupine daar zelf voor kiest.
Roedels zijn erg sociaal; zeker naar elkaar toe, maar ook naar buitenstaanders in nood. Op groenhuiden na hebben de lupine geen traditionele vijanden. Een buitenstaander wordt gastvrij ontvangen, maar zal altijd als buitenstaander behandeld worden. De problemen van de familie houdt de roedel voor zichzelf.
Onderling houden de verschillende roedels er een goede samenwerking op na. In veel gevallen is één van het alpha-koppel familie van een oudere roedel. Sommige roedels jagen zelfs samen. Veel voorkomende karaktertrekken zijn: loyaal, trouw, sociaal, beschermend, schuchter, afhankelijk en slim.
Gebruiken
Lupine hebben een speciale manier van wonen. Ze zetten hun kampen altijd in een kring op. In het midden staan de tenten van de zwakkeren, aan de buitenrand de sterkeren. In een cirkel ver rondom het kamp wordt dag en nacht wacht gehouden.
Een belangrijk gebruik van de lupine is het vertellen van verhalen. ’s Avonds rond een kampvuur worden legende’s en verhalen verteld over jacht en vroegere tijden. Dit zijn levenslessen en lessen in moraal voor de jongere lupine. Jonge lupine wordt geleerd om uit de buurt van groenhuiden te blijven. De groenhuiden worden als monsters afgeschilderd in verhalen en legendes.
Kennis wordt doorgegeven van oudere lupine op de jongere lupine. Mannen en vrouwen hebben geen verschillende taken. Allen zorgen zij voor de groep en allen zijn in staat te vechten. Een lupine heeft bijna altijd de verantwoordelijkheid over een jonger broertje of zusje. Zo zorgen alle lupine’s voor elkaar. Wanneer de maan vol is wordt er gejaagd ter ere van de goden, de voorouders, het leven en Auros. Prooi wordt met respect gevangen en met het hele roedel gedeeld.
Religie
De lupine hebben een hele andere kijk op de Goden dan de meeste rassen. De Goden zijn voor hen een deel van Auros en minder individuele persoonlijkheden.
Goden van de Nacht
| Visie lupine | Visie mens |
| Helos, god van dood en winter | Helos, god van de dood |
| Anata, godin van schaduw | Anata, godin van de haat en het bedrog |
| Ragnor, god van de jacht | Ragnor, god der oorlog en strijd |
| Morrigan, godin van de herfst | Morrigan, godin van vernietiging |
Goden van de Dag
| Visie lupine | Visie mens |
| Helena, godin van de lente | Helena, godin van genezing en bescherming |
| Aurora, godin van de zomer | Aurora, godin van liefde en schoonheid |
| Radon, god van de maan. | Radon, god der kennis en magie |
| Manos, god van de bossen en de bergen. | Manos, god der creatie en de natuur |
Vulpines: een zeldzaam subras
Af en toe worden er rode, vos-achtige lupines gesignaleerd. Dit subras is zeldzaam en lijkt naast de andere uiterlijke kenmerken ook een afwijkende cultuur te hebben. Vaak zijn ze individuele reizigers die niet in roedels leven. Ze paren op de zeldzame momenten dat ze andere vulpines tegenkomen, om daarna weer een eigen pad te kiezen.
Vulpines zijn vaak sluw en worden vaak gezien als louche handelaren, waar ze tussen beschavingen reizen om informatie te vergaren.
